Imagin z Deanem

-Już schodze!- krzyknęłaś głośno do swojego brata- Kita

-Nareszcie - odetchnął z udawaną ulgą chłopak

-A powiesz mi chociaż, gdzie mnie zabierasz? - zapytałaś

-No dobra... Dzisiaj jedziemy do moich przyjaciół z zespołu - wyszczerzył się                                       

-Dobra, wreszcie ich poznam. A są chociaż ładni?- zaśmiałaś się, bo wiedziałaś dobrze, że są, ale nigdy nie miałaś okazji ich spotkać                                                                                                          
 -Mówiłem ci już miliony razy, że tak. Może nie tak bardzo jak ja, ale są - Kit teatralnie pokiwał głową. Chłopak wziął klucze od samochodu i wyszedł z domu.                                                         

-Poczekałbyś tak na mnie! Co?! - krzyknęłaś biegnąc za nim i jednocześnie zakładałaś buty                       

-Oj wsiadaj mała i nie marudź- odkrzyknął z ironią, a ty ze złością odchrząknęłaś. Nie lubiłaś kiedy mówił do ciebie 'Mała', ale tak było. Byłaś od niego 4 lata młodsza.                                                                 

-Oj dobra, daruj sobie - jęknęłaś trzaskając drzwiami samochodu i wystawiając bratu język. Do domu kumpli Kita dojechaliście dość szybko, ale w tym czasie zdarzyliście się pogodzić, jak to rodzeństwo.                                                                                                     -Hej! Jesteśmy!- krzyknął Kit przekraczając próg domu.                                                                                     
 -Jesteśmy?!- zdziwił się któryś z jego przyjaciół                                                                                            
 -Tak, mówiłem wam, że dzisiaj przyjadę z moją małą siostrzyczką                                                                 
 -Ja ci dam 'małą siostrzyczką'- byłaś gotowa zabić go wzrokiem                                                               

-Ej, to było chociaż zadzwonić, ubrałbym się - odezwał się ktoś ponownie- nie będę chodzić przy dziecku w samych...                                                                                                                                                 

-Hej chłopaki - powiedziałaś cicho wchodząc do salonu                                                     -WOW! Ta twoja siostrzyczka wcale nie jest taka mała- zarumieniłaś się    
-Dobra Dean, daj se siana idź się ubierz- powiedział Kit do chłopaka w samych bokserkach i rzucił w niego spodniami                                                                                                                                        

-Okey, zaraz wracam - odpowiedział Dean. Prawdę mówiąc chłopak był nieźle zbudowany i bardzo przystojny i nie chciałaś by się ubierał w cokolwiek, ale wyszłabyś na idiotkę mówiąc to przy wszystkich. -Ja jestem Kieran, gość paradujący po domu w bokserkach to Dean, a ten z szopą na głowie to Sean - podszedł do ciebie brunet, wcale nie brzydszy od pana w samych gaciach.                                                         

-Ej, ja nie mam szopy na głowie, to mój artystyczny nieład - powiedział Sean podbiegł do was i walnął Kierana poduszką w twarz                                                                                                                

-Sean jestem- podał ci rękę i uśmiechnął się                                                                                                

-Jestem [T.I] miło mi- odpowiedziałaś, gdy nagle do salonu wparował Dean, tylko tym razem ubrany. Było ci trochę smutno, ponieważ mogłabyś godzinami patrzeć na to idealnie wyrzeźbione ciało.                 

 -Hmm... To co robimy?- zapytał                                                                                      -Może chodźmy do ogrodu, jakiś grill, popływamy w basenie- rzucił Kieran                        -To idziemy! - krzyknął Sean i otworzył wielkie przeszklone drzwi wpuszczając do środka świeże powietrze. Pogoda dzisiaj była świetna. Było gorąco i świeciło słońce  Ty nie lubiłaś wychodzić przed szereg więc usiadłaś na bujanej ławce w cieniu pod drzewem. Patrzyłaś jak chłopcy szleją przy basenie. Na chwilę odwróciłaś głowę, a tuż obok ciebie zjawił się Dean                                                                             

 -Hej. Chodź do nas - wziął cię za rękę                                                                             -Potem, może być? - uśmiechnęłaś się                                      
-Ej, proszę - chłopak puścił ci oczko. Uległaś mu. Może to dlatego, że chciałaś mu się bliżej przyjrzeć, ponieważ znowu był w samych bokserkach                                                                                                
-Dobra - uśmiechnęłaś się ponownie                                                                               -To idziemy- Dean uśmiechnął się cwaniacko, wziął cię na ręce, podszedł do basenu i razem z tobą do niego wskoczył.                                                                                                                               

-O mój Boże! Jaka zimna ta woda - krzyknęłaś, gdy tylko się wynurzyłaś - Dean, czyś ty oszalał? - zaczęłaś się śmiać i wyszłaś z basenu. Odeszłaś kawałek od nich i zdjęłaś swoje przemoczone ubrania zostając w samej bieliźnie - Przecież to tak samo jakbym miała bikini- pomyślałaś - raz się żyje. Twoja kolejna myśl cię przeraziła, ale cóż. Wzięłaś rozpęd i wskoczyłaś do basenu. Może wszystko byłoby OK, gdyby nie to, że przez przypadek walnęłaś Deana ręką w plecy                                                                            

-Huh! Teraz lepiej- zaśmiałaś się - i przepraszam Dean, nie chciałam cię uderzyć                  -Nic się nie stało, ale ten skok był zawodowy - wszyscy zaczęliście się głośno śmiać                                       

-To jak dzieciarnio- odezwał się najstarszy z braci Lemon, czyli Sean- robimy tego grilla?                                    

-Tak, ale poczekajmy jeszcze trochę- wszyscy przytaknęli słowom Kierana                           -Zaraz wracam - rzucił Kier wchodząc do domu. Prawdę mówiąc, też miał niezłe ciałko, może nie tak jak Dean, ale jednak. Po chwili do ogrodu powrócił Kieran trzymając w jednej dłoni tacę z drinkami, a w drugiej 6cio-pak piwa.                                                              -Proszę miłej damy- podstawił ci tacę pod nos                                                                 -Ooo. Dziękuję - puściłaś oczko chłopakowi. I w taki właśnie sposób się upiliście. Co chwile ktoś przynosił kolejne piwa, a Kit polewał wam wódkę do kieliszków. Nie byłaś pewna czy możesz pić tyle alkoholu w towarzystwie brata, ale uległaś towarzystwu.                                                                                     

-Hej [T.I] - zaczepił cię Dean, który był stusunkowo trzeźwy                                                                 

- Słucham - odpowiedziałaś mu i słodko się uśmiechnęłaś                                                                        

-Idziesz się przejść?- zaproponował                                                                                                    

-Tak, pewnie- wstałaś z miejsca                                                                                                       

-A pożyczyć ci jakieś ciuchy? bo twoje chyba jeszcze nie wyschły do końca.                                           

-Byłabym ci bardzo wdzięczna- powiedziałaś i zatoczyłaś się delikatnie, ale Dean w porę cię złapał         

-To chodźmy- wziął cię na ręce i wniósł na górę do swojego pokoju. Posadził na łóżku i zaczął szukać w szafie jakichś ubrań dla ciebie                                                                                                           

-Trzymaj - podał ci koszulkę i śmieszne szorty                                                                                    

-Wiesz co?- zaczęłaś- jesteś cholernie przystojny- nie wiedziałaś dlaczego to mówisz, ale cóż, procenty wypite przez ciebie były silniejsze                                                                                                     

-A ty jesteś najpiękniejszą dziewczyną jaką widziałem- takiej odpowiedzi z jego strony w ogóle się nie spodziewałaś                                                                                                                                    

-Chyba się w tobie zakochałem - Dean objął cię w pasie, przysunął do siebie delikatnie i pocałował - tak, na pewno się w tobie zakochałem- chłopak delikatnie uśmiechnął się i czule na ciebie spojrzał. Nie dość  że rozpływałaś się w jego ramionach to już prawie w nich usypiałaś.                                                           

-Widzę, że jesteś zmęczona- Dean wstał, wziął cię na ręce i ułożył powoli na środku dużego łóżka.                     

-Dobranoc- powiedział, przykrył cię kołdrą i pocałował w czoło


***SORRRRYYY  
u mnie wystąpił pewien mały problem... po prostu poprzestawiały się linijki, nie wiem o co tu chodzi -.-
jeśli ktoś wie jak to naprawić poproszę o kontakt, choćby w komentarzu XD
*** Proszę o komentowanie ;)